Message 4 uit Côte d’Ivoire

Beste vrienden,

Alweer terug in Nederland, na ruim een week ‘mediastilte’ van mijn zijde. Dat laatste omdat mijn computer niet meer werkte. Het eerste is tragischer: mijn jongste broer van 50 is plotseling overleden. Ik moest vervroegd terug naar Nederland (4 dagen eerder dan verwacht); gisteren hebben we hem begraven.

Door de vervroegde terugkeer verviel een evangelisatiecampagne in Divo, samen met de Foursquare Kerk. Wel heb ik in die denominatie de eerste zondag van mijn verblijf een korte preek kunnen geven (15 minuten) en op een door-de-weekse avond een speciale dienst kunnen leiden, maar dan in hun moederkerk in Abidjan.

Op de zaterdag was er een Gemeentegroeiconferentie in Abidjan. Die viel in zeer goede aarde. Er waren 170 bezoekers, onder wie 55 predikanten. De reacties waren bijzonder goed. De aanwezigen hadden het gevoel dat ze antwoord kregen op prangende vragen, die voor een groot deel zijn opgeroepen door de tragische gebeurtenissen (burgeroorlog) in het land, waarbij de evangelische kerken geen mooie rol hebben gespeeld. Het is duidelijk dat een jongere generatie leiders de touwtjes in handen heeft genomen, maar vroegtijdig; ze hebben het gevoel daar nog niet geheel klaar voor te zijn. Inmiddels hebben we al vier dringende vragen voor Gemeentegroeiconferenties, en ook verzoeken om samen met Gemeentegroei evangelisatiecampagnes te organiseren.

Dat laatste laat zien dat mijn komst in het land op een uitgelezen moment was. De deuren voor Gemeentegroei staan wagenwijd open. Ik werd meteen ingepalmd als adviseur voor vele predikanten en organisaties. Buitenlandse docenten en veel zendelingen laten het nog afweten in Ivoorkust (hoewel het er veiliger is dan voorheen...; dat roept vragen op over de mate van hun durf en visie, sorry dat ik dat zo moet zeggen), waardoor men het des te aangrijpender vond dat ik er was, en ook twee langere reizen landinwaarts heb gemaakt.

Wat me het meest heeft getroffen is de durf en visie die men toont in Ivoorkust om eigen zendelingen op te leiden, te ondersteunen en uit te zenden, zonder hulp vanuit het Westen. Prachtig en veelbelvend. Ik heb heel wat zendelingen uitgebreid kunnen spreken, en ontroerende getuigenissen gehoord.

Ik zal nog voor een algemeen rapportje zorgen. Dank voor ieders meeleven en gebeden.

Met vriendelijke groet,

Bram Krol