Bram Krol in het Reformatorisch Dagblad

Lees het artikel over Bram Krol:

"Zendeling Bram Krol: dissident tegen wil en dank"

op de website van het RD.

Bram op TV (22Dec 2012)

Vanavond om 21.05 uur ben ik enkele minuten op t.v., in het programma De vijfde dag. Dit i.v.m. een sekte. Ik sta in Ndl. nu eenmaal als ‘sektedeskundige’ te boek. Mogelijk kom ik (nog wat uitgebreider) op 8 januari in het programma Brandpunt (KRO) over hetzelfde onderwerp. 


Bram Krol

Vriendenbrief

Beste vrienden,

Lees nu mijn vriendenbrief op de website.
http://www.bramkrol.com/bram/vriendenbrief.htm
je kunt hem hier ook downloaden.

Met vriendelijke groet en Gode bevolen,
Bram Krol

Nieuws uit Somaliland

Vanuit Somaliland kwam de toezegging van Stichting Doses of Hope om een project ten gunste van de Yibirs te leiden . Men denkt aan een schooltje in Boorama, waar een redelijk groot aantal Yibirs woont (meer dan in de hoofdstad Hargeisa). In december hoop ik over hen te publiceren in Uitdaging en misschien ook in Christenen voor Israël. In een uitzending van Family 7 (Café Tinto) heb ik op 19 oktober ook over hen gesproken.


Bram Krol

Nieuws uit Gogane,

In Gogane, waar twee maanden geleden een kleine gemeenschap van 30 nieuwe gelovigen werd gesticht, zijn nog eens 30 anderen zeer geïnteresseerd. Maar het huis voor de samenkomsten is te klein en te donker, en bovendien in handen van iemand van een lagere kaste. De meeste nieuwe belangstellenden horen bij een hoge kaste. Zij zouden die barrière nog wel willen nemen, maar o wee, de kritiek van de anderen... Maar er is een kleine beweging naar Christus gaande, ingezet half juni dit jaar met ons eerste bezoek. Men praat al over een kerkgebouwtje, maar de mensen zijn arm. Dat zou in elk geval een ‘neutrale’ plek zijn om samen te komen.


Bram Krol

Café Tinto op Family 7

Woensdag 19 oktober om 9.30 uur is Bram Krol te gast bij het programma Café Tinto op Family 7. Het programma wordt in de middag diezelfde dag herhaald.

Rapport B van door ons gesponsord evangelisatiewerk in Congo

B. het werk van pastor Nazaire Kopa, oktober 2010 – oktober 2011

Kopa is een bekeerde pastoor, die uit zijn ambt werd gezet door de bisschop van Kikwit vanwege zijn evangelische opvattingen. Onder de Rooms-katholieken van Kikwit is hij echter nog steeds erg geliefd. Hij heeft geld gekregen voor geluidsapparatuur en instrumenten. Dit gebruikt hij voor evangelisatiewerk en voor de samenkomsten in zijn grootste gemeente, waar elke zondat tegen de 1000 mensen samenkomen, grotendeels in de openlucht. Na de eerste evangelisatieactie bleken de drie gemeenten in Kikwit, die hij heeft gesticht, te klein om alle belangstellenden een plaats te bieden. Hij heeft een vierde gemeente gesticht, maar kampt inmiddels weer met ruimtegebrek. ook in Kinshasa heeft hij een gemeente gesticht (al in 2009), en deze maakt een kleine opwekking mee en groeit goed.

Rapport A van door ons gesponsord evangelisatiewerk in Congo

A. trektocht van ds. Vincent Kuzenzama, maart/april 2011

Facilite werkt veel samen met mensen die er blijk van geven goede evangelisten en geroepen pioniers te zijn. Eén van hen is ds.Vincent Kuzenzama een baptisten predikant. Hij kreeg een gift om een langgewenste reis mogelijk te maken langs een aantal gebieden, steden of stadswijken, waar evangelisatie en kerkplanting dringend nodig waren.  Hi bezocht de steden en nabijgelegen dorpen : Kikwit (waar hij woont, een stad met een miljoen inwoners), Feshi, Gungu, idiofa en Lukula. Al deze plaatsen liggen in het centrum en zuiden van de Bandunduprovincie. In vier plaatsen stichtte hij nieuwe gemeenten. Hij zag in totaal 4259 mensen tot geloof komen, door openluchtbijeenkomsten en evangelisatie van huis tot huis. Hij heeft 50 Bijbels weggegeven aan armen. (Het rapport kwam pas in oktober 2010 binnen).

Mission Impossible 7

Beste vrienden van Bram krol.

U kunt nu vanaf de website de laatste Mission Impossible krant van Bram Krol lezen/downloaden.
Deel 7 (Oktober 2011) laat weer verbazingwekkend goed zendingsnieuws horen uit Congo, Nepal en dit keer ook Somaliland.

Stichting Facilite

verslag van de arrestatie

Beste vrienden,

Op de website kunt u het verslag/verhaal lezen van Bram over zijn arrestatie:
bedankt voor al jullie gebeden.
God heeft ze wat betreft de vrijlating van Bram verhoord.
Laten we blijven bidden voor de gezondheid van Bram en die van de medewerkers van dit werk in Congo.

met broederlijke groet,
Stichting Facilite

Terug in Nederland

Vrienden van Bram,

Gelukkig kunnen we laten weten dat Bram weer veilig in het land is. Natuurlijk vermoeid na een nachtelijke reis en wat vermagerd, maar vol goede moed.
Het medisch onderzoek is inmiddels in gang gezet en het wachten is nu op de uitslag daarvan, wat later in de week verwacht wordt.
Het medeleven en de gebeden doen hem goed en blijven belangrijk.

Stichting Facilite 

Terugreis Bram

Vrienden van Bram,

Pas in de loop van maandag a.s. wordt Bram terug verwacht.
Direct zal er dan een medisch onderzoek volgen.

Gebed blijft gevraagd voor de komende dagen en zijn gezondheid.

Stichting Facilite

Beter nieuws

Vrienden van Bram

We zijn blij te kunnen laten weten dat Bram, mede door inspanning van de consul, zijn paspoort terug heeft
en inmiddels op de Nederlandse ambassade in Kinshasa verblijft.
Gekeken wordt nu naar een mogelijkheid om via Air France op korte termijn terug te vliegen naar Nederland.

De aanklager wordt nu zelf aangeklaagd.
Om alles uit te sluiten wordt Bram, onder begeleiding van de ambassade naar de luchthaven gebracht.

- een groot punt van dank
- gebed voor gezondheid blijft nodig

Stichting Facilite

Nieuws Bram

Vrienden van Bram,

Vanmorgen om 10.00 uur  plaatselijke tijd  (hier 9.00 uur) moest Bram zich melden bij het 'parket générale' van het gerechtshof te Kinshasa.
Twee mensen van de consulaire dienst van de Nederlandse ambassade zijn daarbij aanwezig, waaronder de consul.
Het wachten is nu op een confrontatie met degene die de aanklacht heeft ingediend.
En hoelang dat nog gaat duren?? Een uitputtingsslag voor Bram die ziek is en het zonder noodzakelijke medische hulp moet stellen.  Eén van de ambassademedewerkers is inmiddels vertrokken, maar de consul staat Bram terzijde en is tevens degene die dit weekend dienst heeft en dus ook bereikbaar is.
Laten we bidden voor kracht en gerechtigheid.
Verder nieuws volgt.

Stichting Facilite

Dringend nieuws over Bram Krol

Vrienden van Bram Krol,

De situatie voor Bram Krol die in Congo is, is niet goed, en we vragen u gebed voor de volgende situatie:

Bram werd de afgelopen reis steeds zieker, en werd daardoor steeds zwakker. Hij heeft dringend medicijnen nodig die in Congo zo goed als niet te krijgen zij. Echter is hij op weg naar het vliegveld om in Nederland naar een arts/ziekenhuis te kunnen in de hoofdstad Kinshasa hardhandig door de politie opgepakt, waarbij  er grof geweld tegen hem is gebruikt. De reden dat de politie hem heeft gearresteerd, is dat er een aanklacht tegen hem was aangespannen door iemand in Congo die een huis van de zendings organisatie heeft gestolen. Er liep een zaak via een advocaat om dit huis rechtmatig aan de zendingsorganisatie terug te laten vallen, maar om dit te rekken heeft de man een valse aanklacht tegen Bram ingediend.

Tevens is er een tweede politieke reden/aanklacht tegen Bram aangespannen waarbij Bram beschuldigd is van het hebben van een document wat politiek gevoelige informatie zou bevatten.

Echter is ook dit absoluut niet waar en is er niets van dien aard in Bram zijn bezit.

Bram heeft deze informatie zelf een half uur geleden door kunnen geven aan familie in Nederland.

Via buitenlandse zaken hopen we zo snel mogelijk Bram te kunnen ondersteunen, maar we vragen bovenal uw gebed om de hulp van onze almachtige God en Vader.

Het is in Congo niet ongebruikelijk dat men zonder duidelijke reden weken tot maanden vast wordt gehouden.. Het paspoort van Bram is in beslag genomen door de politie.

We houden u via deze weblog op de hoogte van het laatste nieuwe over deze situatie.

Stichting Facilite.

Congo Augustus 2011

Beste vrienden,

 

De laatste campagnedag was zondag. Er waren 15.000 belangstellenden, en 450 mensen gaven te kennen dat ze Christus wilden volgen. Verder sprak ik ook in een kerkdienst, niet zo druk bezocht, door 275 mensen, of misschien 300.

 

Vanmiddag vliegen we terug naar Kinshasa, waar we tegten het vallen van de nacht zullen aankomen (kort na 18 uur). In Kin wacht ons een overladen programma. Er zijn enkele positieve ontwikkelingen daar, maar dat volgt later.

 

Gezondheid: matig tot zwak. Het lijkt erop datdezelfde klachten, die ik bij aankomst in Congo had weer terug zijn gekomen. Ik denk dat Bartalien er goed aan doet een afspraak voor vrijdagmiddag (na 14 uur) bij de huisarts voor me te maken. Ik wil het niet wagen nog een keer een net niet geschikt medicijn te slikken. Dat heb ik nu al tweemaal gedaan.

 

Verder alles in orde.

 

Met vriendelijke groet en Gode bevolen,

 

Bram Krol

Congo augustus 2011

Zaterdag heeft de tweede campagnedag plaatsgevonden met een groot bezoekersaantal van 12.000, waarvan er 1300 naar voren kwamen bij de uitnodiging. De mensen waren laaiend enthousiast. Onder de aanwezigen waren de gouverneur en de voorzitter van het parlement.
Zondagochtend ging Bram voor in een dienst en 's middags dan de laatste en derde campagne, waarover later meer nieuws.

Stichting Facilite.

Congo Augustus 2011

Beste vrienden,

 

Gisteren hadden we de eerste dag van de grote campagne in Mbuji Mayi. Er waren tegen de 10.000 belangstellenden, van wie de meesten kerkleden. Bovendien kijken de mensen hier graag de kat uit de boom. Maar toch gaven 350 mensen te kennen dat ze Christus wilden volgen. Opmerkelijk is dat de gouverneur van de Oost-Kasaï de hele bijeenkomst aanwezig was, en ons ook heeft toegesproken. Het is een grote provincie, met 11 miljoen inwoners, ongeveer het drievoudige van Zuid-Holland. De reacties van de aanwezigen waren bijzonder goed. De gouverneur beloofde ook zondagmiddag aanwezig te zijn.

 

De e-mail hier werkt bijna niet, alleen 's ochtends heb je een kans, na lang wachten, aansluiting te vinden. Bij binnenkomst in de computerkamer van het hotel speelde de radio "Welk een vriend is onze Jezus." Dat zal in Ndl niet snel gebeuren. Verder werkt er ook niets. In geen enkele bank in deze wereldbekende handelsstad kun je bank- of creditkaarten gebruiken. Lastig. Nu moet ik van alles in Kinshasa regelen, waar ik v.a. dinsdag nog 2 overvolle dagen heb voordat ik weer in het vliegtuig stap.

 

Zo meteen word ik opgehaald voor het ontbijt.

 

Verder gaat alles goed, ook met mijn gezondheid.

 

Met vriendelijke groet,

 

Bram Krol

Congo Augustus 2011

Vannacht in Mbuji Mayi geslapen, waar we gisteren per vliegtuig aankwamen. Heerlijk rustig hotelletje. Alles hier is goed georganiseerd door de kerk waar we mee samenwerken, een groot genootschap met tegen de miljoen aanhangers. De nachten daarvoor waren veel te kort vanwege de reizen die we moesten maken.

 

Mijn gezondheid is weer aardig op peil. Uiteindelijk werd in het ziekenhuis van Kikwit ontdekt waar ik al zo lang aan lijd, al een week of acht. De arts was in alle staten van vervoering, en de laborant nog meer. Ik heb een zeldzame worm in mijn darmen, zeg maar een huisdier. Deze komt alleen in Azië voor, en in heb 'm bekomen via onvoldoende verhit varkensvlees, aan het allereerste begin van mijn reis naar Nepal. Deze parasiet verandert in kleine beestjes, die door het lichaam kruipen, en eitjes produceren in de longen, vandaar al mijn gehoest. Maar goed, na 3 1/2 dag totaal niets gegeten te hebben, openbaarde mijn huisgenoot zich. Hij kwam eens kijken of ik nog plannen had om te eten, en toen heb ik 'm maar even bij de les bepaald. De laborant danste van vreugde vanwege de schoonheid van het stuk beest dat ik hem overhandigde. Ik was blij eindelijk te weten wat me mankeerde. Alleen is er slechts een tweederangs medicijn, dat ik nu gebruik. Het eigenlijke, dat ik had moeten hebben, is in heel Congo niet te vinden.

 

Vandaag beginnen de conferenties. V.a. vrijdag hebben we 3 dagen een enorme campagne, waar 20.000 tot 30.000 mensen worden verwacht (!) Alleen hangt daar nog wel een prijskaartje aan, omdat wij een deel van de uitgaven voor onze rekening nemen. De contacten en relaties met de mensen hier zijn vriendschappelijk. "Eindelijk iemand die woord houdt..." hoor ik steeds. Veel mensen beloven veel en doen niets - zeker hier in Congo.

 

Verder is er nu weinig te vertellen. Ik zou iets moeten verzinnen, over het aapje van Luswa, dat in mij zijn baasje zag, of over gedonder over geld op de luchthaven van Kinshasa, waar een Europeaan geacht wordt te worden leeggeplunderd. Maar ik ben intussen ook aardig door de wol geverfd. Of moet ik het hebben over de heerlijke, versgebrande pinda's bij het ontbijt? Er is ook veel goeds in dit land, dat hard bezig is haar huidige topleider te verliezen. Daar zal ik geen traan om laten. Misschien is de volgende wel eerlijk? Let 's hope so.

 

Misschien moet ik vandaag nog wat overleggen met Pieter Jan over ons banksaldo. Misschien is er één bank in deze handelsstad met ruim een miljoen inwoners die werkt, en waar ik bankkaart of creditcard kan gebruiken. Ik heb er een hard hoofd in. Er is hier stromend water, d.w.z. dat je een emmer met water ergens moet vullen, en al;s je die op z'n kop houdt stroomt het water vanzelf, daar hoef je zelfs geen kraan voor te gebruiken. Dat is een lokaal grapje.

De mensen hier hebben heel wat zelfspot. Hoe herken je een echte Congolese soldaat? Dat is iemand die zijn wapen op de kop houdt, want hij heeft er nog nooit een gezien. En een nationale politieagent die het verkeer moet regelen? Die wacht aan de kant van de weg, totdat de laatste auto voorbij is, en dan begint hij het verkeer te regelen. Dan zegt hij: "Toen ik begon, ging het meteen goed..."

 

Ik ga naar de conferentie.

 

Allen gegroet en Gode bevolen,

 

Bram Krol

Congo Augustus 2011

Beste allemaal,

 

Geen zorgen. Alles in orde. Gisternacht teruggekomen uit Bagata, waar telefoon noch internet bestaat. Een stad met 100.000 inwoners, en bovendien een belangrijk bestuurlijk centrum. Congo verkeert nog grotendeels in de Middeleeuwen.

 

Het gaat goed met me. De dag na aankomst in Bagata verdween mijn hoest, om plaats te maken na enkele uren voor een vreselijke diarree.  Na ruim 3 dagen niets te hebben gegeten was alles over. Moeiteloos ben ik weer enkele kilo's kwijtgeraakt, en menige dikkerd zal me benijden. Ik voel me goed, en ben vandaag weer begonnen te eten. Binnenkort ben ik weer wat ronder. Momenteel ben ik buikloos.

 

In Bagata leken de zegeningen van Bulungu zich te herhalen, waar onze campagnes ooit begonnen. 2100 bekeringen ongeveer, terwijl we in Bandundu-ville ongeveer 1400 mensen tot geloof zagen komen.  De mensen leken op ons te hebben gewacht, ook alle autoriteiten, onder wie de administrateur du territoire (een territoire is een onderafdeling van een provincie; het territoire Bagata telt 875.000 inwoners; de administreateur is de hoogste autoriteit), en een chef coutumier, een districtshoofd over 72 dorpen. Een wat vreemde man, maar erg vriendelijk. Zeg maar een stamhoofd. Hij ontving ons gisteren in zijn dorp met een enorm onthaal. We hielden er een korte evangelisatie- en gebedsbijeenkomst met enkele honderden mensen. Als gift kregen we een geit mee, twee gerookte vissen, 4 eieren en een schaal vol krioelende palmlarven. Heel aardig, en bovendien een zeldzaam grote gift.

 

De campagnes in Bandundu en Bagata werden bezocht door telkens 3000 - 6000 mensen, in beide plaatsen waren 4 daagse bijeenkomsten.. De conferenties voor kerkewerkers werden bezocht door in beide plaatsen 125 mensen, en met de grootst mogelijke belangstelling. 

 

In Bandundu moest ik 2 nachten vluchten, vanwege een dode in het huis van de buren. Dat betekent nachwaken met enorm veel lawaai, grote geluidsboxen die je in je bed doen trillen en die beurtelings de landelijke toptien en reliogieuze liederen uitkramen, van 18 uur tot 06 uur, zonder onderbreking. Hoe harder het geluid, hoe meer de dode geëerd wordt. Gelukkig woonde er een predikant in een rustige zone, waar ik in alle rust kon slapen. De rest van het team is 2 nachten wakker gebleven. Ik had hen geadviseerd ook te vluchten... Eigen schuld, dikke bult, maar na 2 nachten zonder slaap waren ze volslagen gebroken, terwijl ik er uitgeslapen op los kuchtte....

 

De reizen naar en van Bagata waren moeilijk. Op de slecht tot niet-onderhouden zandpaden maakte de volgeladen jeep (met 17 medewerkers en een enorme lading luidsprekers etc.) een snelheid van iets meer dan gemiddeld 20 km.. Geregeld liepen we vast in het rulle zand. Gister hadden we ook nog 3x een lekke band.

 

Zondag preek ik in de pinkstergemeente van ds. Luswa, onze directeur in Congo. Maandag met de bus naar Kinshasa, waar we waarsch. pas na 20 uur zullen aankomen, om de ochtend daarna om 04.30 uur op te staan om het vliegtuig naar Mbuji Mayi te halen. Zendingswerk is geen luxe. Dat ervaar ik deze reizen behoorlijk aan den lijve. Maar mijn geloof is ongebroken, en er gebeurt hier zo vreselijk veel goeds en moois...!

 

Dus geen zorgen. Vanavond zal ik Bartalien even bellen, om de zorgen weg te nemen. Ze schreef dat ze zich grote zorgen maakte. Geen nood... Zelfs in de rimboe zijn er apotheken (..%%$$###&&**, opgetrokken uit bamboe en stro...) waar je tegen een kleine betaling je eigen medicijngebruik kunt regelen. Ik heb enkele keren een zakje oploszouten tegen uitdroging gebruikt, een Belgisch product, en hoe walgelijk het ook smaakte, het hielp perfect.

 

Niets meer te vertellen. De rest is voor verhalen en verslagen in Nederland. Met vriendelijke groet en Gode bevolen,

 

Bram Krol

Reisverslag Nepal

Beste vrienden,

Hierbij het verslag van mijn laatste reis dat u nu kunt lezen op de website:

http://www.bramkrol.com/ne_jun_2011.htm

Met vriendelijke groet en Gode bevolen,

Bram Krol

Somalie land 2011

Beste vrienden,

Gister kon ik niet mailen. Het onweerde en regende flink, waardoor tv noch internet werkten. Dat is goed nieuws voor Somaliland, hoewel het hier lang niet zo droog is als in het zuiden van Somalia, waar een hongersnood heerst. Bij aankomst zag ik vanuit het vliegtuig zelfs verschillende groene plekken.

Even ter verduidelijking. Ik ben hier in het vreedzame maar arme Somaliland op eigen kracht en met eigen geld. Het is geen werk van Stichting Facilite. Maar in 1998 heb ik de start mogelijk gemaakt van een hulpverleningswerk, Doses of Hope, dat inmiddels heel groot en bekend is geworden. Er werken nu 30 mensen fulltime, en talloze duizenden zijn op de ene of andere wijze door hen geholpen met microcredit, ondersteuning en kunstmatige ledematen voor gehandicapten, AIDS-preventie, blindenschool en beroepsopleidingen voor kanslozen. Zo dikwijls kreeg ik al het verzoek eens langs te komen, en nu ik er ben voelt het feestelijk aan dat ik hieraan mocht meewerken. Ik heb heel wat van de bevoorrechten door Doses of Hope gesproken, mensen met winkeltjes, of gehandicapten met een kunstbeen en aangepaste schoenen, en het meest opmerkelijke: een jongen zonder handen en bovendien blind, die nu kan lezen (met zijn tong) en schrijven (met zijn voeten). Twee jaar geleden durfde hij niemand te antwoorden, als zovelen, verstoten vanwege hun handicap, zonder enig gevoel van eigenwaarde. Nu was hij de erste die me in goed Engels dingen kon uitleggen. Die Mustafa.....!

Somaliland is een rustig land. Hier geen religieuze extremistische en geweldddadige groepen, geen piraten e.d. Toch wordt dit land met 3,5 miljoen inwoners slechts door 3 landen erkend, waaronder Israel. Dat heeft waarsch. te maken met het bestaan van een Joodse stam hier, de Yibirs, die hier 'de Hebreeen' worden genoemd. Ze hebben een oud Hebreeuws dialect, maar zijn hun eigen achtergrond zo goed als kwijt.

Tot mijn vreugde heeft D.o.H. veel voor de Yibirs en de 3 andere minderheidsgroepen in het land gedaan (o.a. met hulp van Deense en Noorse hulpverleningsorganisaties). Rashid, de directeur van de fin. afdeling, die zelfstandig draait onder de naam Kaaba (Somalisch voor 'ondersteunend'), wordt door deze groepen als een soort reddersfiguur gezien en op de handen gedragen. Hij vecht tegen de misvattingen en maatschappelijke verwerping van de minderheden. "Als wij niet vergevingsgezind en liefdevol zijn, hoe kan God dat dan voor ons zijn?" zegt hij vaak. Het zou een tekst uit de Bijbel kunnen zijn. Overigens komt het geloof hier veel ter sprake, en zeker niet op oppervlakkige wijze.

Zo meteen heb ik mijn derde ontmoeting met de Yibirs, en vooral met hun leider die de titel 'sultan' draagt. Ik ben benieuwd. Over hun Hebreeuwse oorsprong bestaat geen twijfel. Een van hen is een intellectueel, die in Nairobi woont, en die ik daar hoop te ontmoeten wanneer ik over die stad naar Kinshasa reis (de 24e).

Ik heb een grote bewondering voor Rashid en voor de algemeen directeur Fadumo. Ze verdienen weinig, maar van hun karige salaris halen ze nog geld af om gevangenen te helpen en andere noodgevallen op te lossen. Met zulke mensen kun je werken. Die verzetten bergen.

Natuurlijk ben ik hier niet om rijk te worden. Dat lukt niet met een bezoek aan een noodlijdend goed werk. Maar inspirerend is het zeker. 

Mijn gezondheid is in orde. Sinds 24 uur ben ik koortsvrij. Ik voel me goed. Ik verblijf hier in een hotel, zwaar bewakt. Sinds er in 2007 3 bomaanslagen van Al Shabab zijn geweest (een groep die samenwerkt met Al Qaida), zijn de veiligheidsmatregelen enorm scherp. Ik kan niet zonder te worden gefouilleerd het hotel in, en ook de auto wordt bij de oprit met spiegels gecontroleerd. Maar er zijn nadien geen aanslagen meer geweest. De mensen zijn goedlachs en vriendelijk.

Tot zover het nieuws uit Hargeisa. 

Allen vriendelijk gegroet en Gode bevolen,

Bram

Somaliland juli 2011

Maandagochtend in alle vroegte is Bram, ziek, vertrokken naar Somaliland en aansluitend Congo.
Gelukkig was de reis prettig en de gezondheid gaat vooruit.

Doses of Hope doet uitstekend werk en het zijn leuke mensen.
Vandaag is er een gesprek geweest met de leiders van de Yibirs (Hebreeën) in Somaliland.
Zeer instructief. Die mensen worden enorm onderdrukt.
Verder nieuws volgt.

Stichting Facilite te Gorinchem.

RADIO-UITZENDING zaterdagavond

Beste vrienden,
Zaterdagavond 16 juli a.s. is Bram een half uur te horen op de radio, in gesprek met Embert Messelink van het EO-programma 'Deze Week' op radio 5 om 20.35 uur.

Stichting Facilite te Gorinchem

Nepal juli 2011

Na een tamelijk lange reis zijn we goed en wel aangekomen in Pakhribas,de plaats waar de HEF haar werk in Nepal is begonnen, en waar de eerste kerk door haar werd gesticht. Ik heb dat gebouw 18 jaar geleden geopend, en in 1991 was Pakhribas de eerste plaats in Nepal die ik bezocht. Vanochtend heb ik er gepreekt. Met 61 groteren en 18 kinderen zat het gebouw goed vol. Buiten de regentijd is het nog drukker. Nu moeten de boeren rijst planten, een zwaar werk in de modder, waar ze weken mee bezig zijn. Ze kunnen er niet of nauwelijks tussenuit breken. Vooral de genen die 1 of 2 uur van de kerk vandaan wonen, zijn dan een hele dag kwijt. Ik kan het begrijpen. Het is een strijd met de tijd en de regen. Zelfs tijdens de tropische plensbuien lopen ze rond op hun rijstveldjes, om dijkjes te herstellen en dergelijke. Anders riskeren ze de hele oogst kwijt te raken. We hadden een zeer gezegende dienst. Morgen spreek ik in twee kleine gemeenschappen (resp. 35 en 50 mensen, en ik weet natuurlijk niet hoeveel bezoekers er dan zullen zijn). De eerste is in een dorp op een uurtje lopen van Pakhribas (Sanney), en de tweede in een wat grotere plaats op een uur met de bus en een twintig minuten lpoen: Leguwa. Het evangelie verbreidt zich over deze hele streek gestaag, maar niet heel erg snel.

Met de politici heb ik eergisteren tijdens het diner gesproken over de dreiging van een antibekeringswet, en ze waren het roerend met me eens. De oud-minister heb ik een Bijbel cadeau gedaan.



maandag 4 juli
Net terug uit Leguwa, een reis die gewoonlijk minder dan 2 uur duurt voor een afstand van 20 km. Maar het was erg drassig, en telkens liep de bus vast. Ook hadden we nog een klapband. De reis ging langs diepe kloven en gevaarlijke steiltjes. We deden ruim 4,5 uur over die reis, waardoor we opnieuw in Pakhribas moesten overnachten, in plaats van Dharan. Het werd te laat. Bovendien zaten er door de drukte veel mensen op het dak, waaronder ik, en dat is erg gevaarlijk als het donker is, vanwege overhangende takken en electriciteitsdraden. Het was trouwens toch gevaarlijk. De weg was zo slecht, dat je je soms met 2 handen moest vasthouden om niet van het dak afgegooid te worden.

In Leguwa werkt Dipak Azariah, een H.E.F.-evangelist. Enkele jaren geleden was er nog geen enkele gelovige; nu zijn het er 36. Vandaag mocht ik 7 nieuwe gelovigen dopen, en er kwam ook iemand tot geloof. We kwamen samen in een veel te nauwe huiskamer. Na de dienst was er eten voor ons klaargemaakt, maar buitengewoon onhygienisch.

Gode bevolen.

Nepal Juni 2011

Beste vrienden,

Onze tweede conferentie Gemeentegroei was in het district Dang, im de hoofdstad Gorahi, een stad met 100.000 inwoners. Er waren 100 deelnemers, 40 meer dan waarop was gerekend. Dat betekent dat de organisatoren een goed werk heben gedaan. Er waren meer dan 50 predikanten aanwezig uit 48 verschillende gemeenten van minstens 7 denominaties. Volgens Norbu was het de beste conferentie ooit, met een niet aflatende belangstelling. En dat terwijl alle deelnemers uren achtereen op de grond moeten zitten! Sommigen kwamen van wel 100 kilometer verder, een reis van 10 uur per bus en acht uur lopen.

Ik heb hier een Britse arts ontmoet, die graag met ons mee wil werken om in de toekomst medische hulpprojecten met artsen uit het Ver. Koninkrijk op te zetten. We zijn al druk plannen aan het maken voor bezoeken met mobiele teams in twee districten in het noorden van het land, tegen de Tibetaanse grens aan. Het lijkt ons een strategische reuzestap voortwaarts.

Morgen per busje terug naar Kathmandu, een reis van 10 - 12 uur. Overrmorgen heb ik een diner met een kamerlid en een oud-minister in Kathmandu. De vrijdag vertrekken we met het vliegtuig naar Biratnagar en hopen dan per bus helemaal naar Pakhribas te gaan, waar het werk van de H.E.F. ooit is gestart in Nepal.

Gezondheid goed. Geloof blakend.
O ja, de afgelopen zaterdag sprak ik in een gemeente in het plaatsje Shrinagar (zelfde naam als een bekende stad in India, in de Kashmir). Het leek wel of de Geest neerviel op de mensen. Ieder was diepbewogen en hoogst enthousiast. Er waren 6 nieuwkomers onder de beoekers (ruim 85), die zeer positief geraakt waren.

Tot zover, vanuit een schamel internetcafe in Gorahi. Ik kreeg daarstraks niemand uit Nederland aan de telefoon. Maar zo is ieder weer op de hoogte.

Groet,
Gode bevolen,

Bram Krol

Beste Vrienden,

De conferentie in het district Salyan zit erop. Ongeveer 75 deelnemers, van wie 30 predikanten. Sommigen worden erg om hun geloof vervolgd. Een vertelde dat er elke keer dat ze een samenkomst in zijn huis hebben, twintig met stokken zwaaiende en schreeuwende jongeren om zijn huis staan. Tot hiertoe is niemand echt geslagen. Zelfs richtten ze een keer een geweer door het raam op de aanwezigen.

Het enthousiasme was groot, en ook Norbu en Dhruba zijn erg ingenomen met een cursus voor mensen in arme en afgelegen streken. Heel effectief.

De omgeving is prachtig. We zitten hier op 1536 meter hoogte, op een bergtop. Morgen moet ik preken in een stadje lager in de bergen gelegen, en daarna reizen we door naar een plaatsje in het district Dang.

Gezondheid prima. Iedereen tevreden. We slapen met drie man op een kamer van een allersimpelst hotel. Privacy en hygiene zijn bijna onbekend.

mvgr,
Bram Krol

Nepal Juni 2011

Vrienden,

We hebben in Nepal de eerste dag gehad van de conferentie in Salyan. 80 deelnemers; voor vrijwel iedereen is het de eerste conferentie die ze meemaken. Ik ben hier samen met Norbu Tamang en Dhruba Adhikari, beiden sterke leiders. Veel enthousiasme. Alles goed. Alleen de busreis hierheen duurde 12,5 uur.... We waren gaar.

gr,
Bram

Nepal Juni 2011

Bram Is veilig aangekomen in Nepal en heeft ondertussen al een aantal samenkomsten bijgewoont.
Onderstaande email is van Bram Krol.

..............................................

Inmiddels ben ik retour van een bezoek aan Mawakanga. Tussen de 200 en 250 mensen bleven er een uur of 2 luisteren naar muziek, sketches en de uitleg van het Evangelie. Vrijwel allen nog niet-gelovigen, op ongeveer acht mensen na, van wie drie van zeer ver waren gekomen om dit gebeuren mee te maken. We hebben 16 Bijbels verspreid, 14 aan nog niet gelovigen, die ieder voor zich er na aan toe zijn Christus te aanvaarden. Het was heel interessant de discussie onder de mensen te horen. Een paar vrouwen naast me hadden een heel gesprek, of zij ook niet zo'n 'boek' moesten nemen. "Maar dan moet je er wel achter staan" zei de een tegen de ander, "En dat gaat niet zomaar. Ik wil eerst weten wat mijn man daarvan zegt." De paar gelovigen in Mawakanga zijn enorm bemoedigd. De leider van het groepje is de secretaris van de Maoisten in zijn gebied, en daarmee de machtigste man van de streek, want zijn partij trok 80% van de stemmen. Maar hij ziet ook wel dat de mensen nu al teleurgesteld zijn in alle valse beloften, waarmee hun stemmen werden getrokken. Ook de secretaris heeft het niet meer zo op 'de politiek'.

Verder hadden we wat liederenbundels meegenomen en wat bijbelstudieboekjes. Wat waren die mensen blij met zulke onbetaalbare schatten. Ze maakten een rondedansje, wat in Nepal minder snel gebeurt dan in Nederland.

Inmiddels heb ik uitgebreid gesproken met de oud-minister van landbouw, een comt'e dat een naaiproject heeft opgezet (waar wij geld voor hebben betaald) en een parlementslid, waar we over anderhalve week een diner mee zullen hebben.

Gister heb ik gesproken in de samenkomst van een kleine gemeente die in de slums onder de allerarmsten werkt. Erg interessant. 20% van de slumbewoners is al Christen geworden.

Morgen vertrekken we naar het Westen . Eerst met het vliegtuig naar Nepalganj, dan met de bus naar het hooggelegen Salyan vier dagen later gaan we naar het plaatsje Dang, beide voor Gemeentegroei-conferenties.
..............................

Stichting Facilite

Nepal Juni 2011

Beste vrienden,

Vandaag (2e pinksterdag) vertrek ik voor een kleine 4 weken naar Nepal. Ik heb er zin in.

Dhruba Adhikari, onze secretaris aldaar, heeft een mooi programma geregeld. Over ruim een week zijn er achter elkaar 2 Gemeentegroei-conferenties in het Westen van Nepal, in de plaatsen Salyan en Dang, beide in de heuvels gelegen. Verder hoop ik een bezoek te brengen aan het Nawalparasidistrict (Centrum-Zuid, in de riviervlakte) in een streek waar nog nooit is geëvangeliseerd, waar we een pionierwerk willen starten, en ook in een ander gebied in de bergen. Daarover volgt nog nader nieuws. Ik hoop ook Pakhrbas te bezoeken, waar ik op 3 juli gevraagd ben voor te gaan in de snel groeiende gemeente, gesticht door de Himalayan Evangelical Fellowship. (Voor het nieuws van de HEF zie mijn website, onder Mission Impossible).

Willen jullie bidden voor mijn reis?

Met vriendelijke groet en Gode bevolen,

Bram Krol

Bram te horen op de Radio

Beste Vrienden,

zaterdagavond 16 juli om 20.35 uur is Bram een half uur op de radio te horen ben, in gesprek met Embert Messelink van het EO-programma ‘Deze week’ op radio 5

Radio Nederland Wereldomroep

zaterdag 21 mei a.s. van 9 tot 10 uur is Bram Krol te gast ben bij Radio Nederland Wereldomroep in het programma Expat, van 9.00 tot 10.00 uur.

Nepal Maart 2011

Beste vrienden,

Bram is weer terug in Nederland van zijn reis in Nepal / India.
Het reisverslag van deze reis kunt u lezen op de website:

http://www.bramkrol.com/lopendvuur/reisverslagen/ne_mrt_2011.htm

mvgr,
Stichting: Facilite

Nepal Maart 2011

Beste vrienden,

Het hoogtepunt van deze reis naar Nepal en India waren niet de drie zeer geslaagde Gemeentegroeiconferenties, noch de opening van het tweede deel van het schooltje in Balamvita, ook al een zeer gezegend moment. Maar de opening van het ziekenhuisje voor de Kirati in Larumba sloeg alles. Wat hadden ze er een werk van gemaakt. We (Dhruba, Santos en zijn vrouw, Tordna, Janida en ik) werden met eer overladen – waar we niet op hadden gerekend en nooit op uit zijn geweest. Alles was zeer plechtig. We kregen oorkonden en werden druk gefotografeerd samen met de goeroe en zijn vrouw, het ziekenhuisbestuur en nog meer hoogwaardigheidsbekleders.

Onze bijzondere ‘ambassadeur’ was Joël, mijn kleinzoon van anderhalf. Hij stapte het hele feestterrein rond met zijn onvaste passen, en als hij het te rustig vond worden, maande hij het publiek tot klappen, juichen en zelfs dansen. Hij kreeg voor elkaar wat niemand anders had gekund, en hij was het focuspunt van de helft van alle foto’s, die bij tientallen werden genomen. Zelfs de anders zo waardige goeroe en zijn vrouw hadden veel pret om hem.

Heel nadrukkelijk vertelden tal van sprekers dat de bouw van dit ziekenhuisje toch wel een teken was van de Allerhoogste (men spreekt daar vaak over de ‘onzichtbare God’), en een teken van vriendschap van de christelijke zending en de zendingswerker Abram Krol. Nu heb ik me daar nooit zo voorgesteld, maar zo is het en dat kon niet verborgen blijven. Ook al is er geen enkel officieel contact, men repte van een bijzondere toenadering van het Christendom en het Kiratigeloof, die als broeders uit hetzelfde huis werden voorgesteld.

Door deze openheid voelen een aantal min of meer ‘geheime’ gelovigen in Larumba zich vrij om openlijk voor hun geloof uit te komen, en we hebben een aantal belangstellenden Bijbels beloofd. De evangelisatiepreek die ik vier jaar geleden in die plaats voor een talrijk publiek heb gehouden, kennen sommigen nog bijna uit het hoofd, en er wordt nog steeds over gesproken, onder andere door de man die als vertaler fungeerde. Het is duidelijk dat de Kiratibeweging steeds meer open komt te staan voor het bijbelse geloof. Acht jaar geleden werd een Christen nog weggestuurd uit hun hoofdplaats (Larumba), nu verkondigt de goeroe dat hij de Bijbel leest en dat ik een bewonderenswaardig geloof heb.

Die eer komt mij niet toe, maar ik zal deze doorgeven aan de goede gever van de grote som geld die de bouw van het ziekenhuisje (eigenlijk een complex van vijf gebouwtjes) mogelijk maakte. Ze hebben het gerooid voor 45000 euro, en er is nog 3000 euro over voor ramen en meubilair. Verder hebben veel Kirati nog bijdragen toegezegd. Niet allen zijn arm. Een Amerikaan heeft een ambulance toegezegd. Met de inwijding was er ook de eerste sessie van een arts met een verpleegster en een apotheker. Deze eerste dag was de medische zorg gratis.

Een probleem, dat op het eind van de bouw de feestvreugde dreigde te verstoren, is gelukkig ook opgelost. Iemand had bijna 10.000 dollar gestolen van de bankrekening van het ziekenhuis(middels valse handtekeningen). De dader werd echter opgespoord, en deze heeft alles terug betaald.

Een evangelist van de Himalayan Evangelical Fellowship, Santos Nepali uit Damak, wordt geheel aanvaard als de nieuwe tussenpersoon tussen de Kiratibeweging en mij (de eerdere tussenpersoon is naar Engeland vertrokken). Tordna Paudel, een andere H.E.F.-evangelist, is bouwkundig ingenieur; hij heeft de bouw tussentijds gecontroleerd en (redelijk) goed bevonden.

Het getuigenis gaat door. Verschillende Kirati zullen tijdens een grote Kiraticonferentie in Kathmandu (eind maart 2011) contact opnemen met Dhruba Adhikari, de secretaris van Gemeentegroei in Nepal. Hij zal hen hun Bijbel bezorgen en er verdere uitleg bij geven. Het getuigenis van Christus gaat door!

Er is inmiddels veel meer gaande. Norbu Tamang, de eerste op wie ik mijn oog liet vallen om met me mee te werken in Nepal, zal binnenkort onze gelederen versterken. Hij is bezig met pionierswerk onder de geheel onbereikten, vooral stammen die zeer hoog in de bergen wonen. Hij heeft de eerste 8 Sherpa’s uit het Dolakhadistrict tot geloof zien komen, en is nu ook bezig met de Kerungs. Deze mensen wonen zo dicht bij Tibet, dat ze vrij heen en weer kunnen reizen naar stamgenoten aan de andere kant van de grens. (We weten hoe moeilijk toegankelijk Tibet is!) Ook wil hij werk opzetten onder de Dolpa’s, die meer naar het westen wonen, ook in het hooggebergte.

Verder nieuws volgt, zoals over een nieuwe editie van Gemeentegroei compleet in het Nepalees (de mensen zijn ‘weg’ van dat boek en beschouwen het als een unieke bijdrage voor geestelijke leiders) en de ontmoeting die ik vanavond heb met twee parlementariërs over een naaiproject voor zeer arme mensen in het gebied van Ramechhap.

Allen hartelijk gegroet,

Bram Krol (Kathmandu, 16/03/11)

Nepal Maart 2011

Nadat we een zeer geanimeerde conferentie in Rangpo (Sikkim) hebben beeindigd, ben ik naar Kalimpong gereisd, waar ik uitgebreid met ds. M.H.Subba sr. en zijn zoon ds. Matthias Subba heb kunnen spreken over het werk van de H.E.F. De ochtend daarop vertrokken we al vroeg. In Damak, onderweg naar Biratnagar, hadden we een gesprek met de secretaris van de Kiratibeweging over de opening van het ziekenhuisje. Ze willen er een uitgebreid programma van maken, met veel dans, muziek en toespraken. De guru is er ook bij. Daarop vertrokken we halsoverkop naar Biratnagar, maar met de lokale bus duurde het lang, ruim 4 uur voor 150 km., grotendeels staande Doodmoe...

De conferentie in Biratnagar loopt ook weer uitstekend. Groot enthousiasme! De mensen zijn, net als in Ranpo, diep geraakt en zijn ervan overtuigd dat ze enorm veel leren. In Rangpo, bij het afscheid, konden sommigen zelfs hun tranen niet de baas, omdat we een sterke band voelden.

We hebben hier o.a. een Santali predikant getroffen, die zijn stamtaal vloeiend spreekt. We hebben afgesproken dat ik een keer naar zijn kerk kom, en dat hij dan meegaat naar ons kerkje (+ schooltje) in Balamvita, om daar het evangelie in eigen taal te brengen. De meeste leden daar zijn Santali.

Alles is hier interessant. Het eten bevalt me best (soms 3x per dag rijst) en mijn gezondheid is goed.

Het is opnieuw een zeer gezegende en waardevolle reis. Je zou de dankbaarheid van de predikanten eens moeten zien of horen! Ze hebben het gevoel mijlen verder geholpen te worden. Dat zal zeker ook de evangelieverkondiging aan buitenstaanders ten goede komen. We hebben zeer open gesprekken, wat voor Nepal veelbetekenend is, want men opent het hart niet snel voor een vreemde.

Janida en Joel maken het uitstekend in Kalimpong. Beiden zijn vrolijjk, en komen nu wat bij van de vermoeienissen van het eerste deel van de reis. Morgenmiddag hoop ik haar weer te treffen in Damak.

Met vriendelijke groet en Gode bevolen,

Bram Krol

Nepal 2011

Vanuit de hoge Nepalese bergen, waar het 's avonds en 's nachts erg koud is, kwam bericht over de conferentie in Taplejung, die inmiddels alweer is beeindigd.
Alle deelnemers waren predikanten en de reacties waren zeer goed.
Gelukkig was er een uitstekende vertaler, iemand uit Kalimpong in India, die erg goed Engels spreekt.

Van Taplejung ging de reis verder naar Damak (een reis van ruim 12 uur).
Vanmorgen sprak Bram in de Vrije Presbyteriaanse Kerk van Damak.
Morgenvroeg gaat de reis naar India.

Stichting Facilite

Nepal Feb 2011

Beste Vrienden,

Bram is op dit moment op reis naar Nepal.
De reis hiernaartoe is voorspoedig voorlopen en Bram is veilig in Nepal aangekomen.

Wilt u bidden voor een veilig en gezegend verblijf ?

Gods zegen,
stichting Facilite

CHINA Februari 2011

Beste Vrienden,

China is een leuk land om te bezoeken, behalve dat je je als een doofstomme voelt. Niemand lijkt Engels te spreken. Zelfs bij de 'tourist information' in Peking kwamen ze er niet uit. Gelukkig trof ik er een Iranier die Chinees sprak, die voor me kon vertalen. Het lastige van dat taalprobleem is, dat je steeds net de plank mis slaat: je komt in een veel te duur hotel of, zoals vanochtend, in een Chinese Katholieke Kerk in plaats van de Protestantse. Het was er bovendien zo vreselijk koud (het is hier een paar graden onder nul), dat ik na afloop als een ijspop de kerk weer uit wandelde. Maar ze zongen 'Welk een vriend is onze Jezus', en dat deed me goed.

Nog steeds volgt mijn lichaam het Nederlandse ritme, en weigert de instructies van mijn verstand. ' s Nachts na drie uur krijg ik slaap, en ik ben met het ontbijt bijna niet wakker te krijgen...

Vanavond besloot ik in een volksgelegenheid te gaan eten, een zeer ruime maaltijd voor een euro zeven en zestig (de nummers krijg ik nu even niet aan de praat). Met stokjes natuurlijk, en dat gaat me aardig af zolang niemand toekijkt. Daar trof ik een jongen die Frans (moeizaam) en Engels (bijna onverstaanbaar) sprak, en die de koning te rijk was publiekelijk van zijn buitengewone kennis blijk te kunnen geven. Hij studeert in Frankrijk. Hij zal me helpen contacten in protestanse/evangelische kringen te leggen.

De mensen zijn hier aardig en behulpzaam. Ze nemen geen fooien aan. Als ik teveel betaal voor de taxi, komt de chauffeur achter me aan rennen om me alsnog een yuan (11 cent) terug te geven. Net terug uit Congo is dat een wonder van jewelste. De wegen zijn prachtig en glad. Alles is sprookjesachtig verlicht, ook langs de hoofdwegen, en er zijn mooie parken en bloemperken. Elke avond zie je wel ergens vuurwerk, zeker waar ik zit, in een hotel naast een meer. Zodra er iets te vieren is, komt er vuurwerk aan te pas.
De conservator van het museum in Xuzhou heeft bijna 5 uur voor me uitgetrokken (inclusief een gratis diner met oud-Chinese gerechten). Zeer leerzaam.

Xuzhou is een voor ons onbekende stad, maar desondanks een stad met 3 miljoen inwoners, dus groter dan Amsterdam, Brussel, Den Haag, Rotterdam en Utrecht tezamen...

Ik heb gemerkt dat er een directe vliegverbinding is tussen Chengdu en Kathmandu - dat zal ik nader onderzoeken, want als ik vaker naar China ga kan ik de vlucht naar Nepal bekorten en goedkoper maken.

Tot zover het nieuws uit China. Ik maak het goed en heb het best naar mijn zin. Het is echt weer een avontuur, voor mijn gevoel.

Met vriendelijke groet en Gode bevolen,

Bram Krol

Congo Februari 2011

VERSLAG van de reis van Bram Krol naar de Dem. Rep. CONGO
jan./febr. 2011

Een reis met uiteindelijk goede resultaten, maar bijna geheel in het teken van organisatorische zaken. Graag had ik andere dingen gedaan. Er moest erg veel geregeld worden, om in de toekomst des te meer tijd te hebben voor evangelisatie en lesgeven.

...< lees het hele reisverslag op de website van Bram http://www.bramkrol.com/lopendvuur/reisverslagen/co_feb_2011.htm ..............>

Congo Februari 2011

Beste Vrienden,

De hitte is de laatste dagen om te snijden. Maar desondanks ben ik een nog heter internetcafe ingedoken, de eerste keer dat ik tijd heb en dat er ook electriciteit is. Ik loop hier dag aan dag te beulen, maar er is vooruitgang. Kort even de verworvenheden tot hiertoe.

1- De nieuw gepubliceerde boeken doen het uitstekend. Er zijn zelfs honderden exemplaren van verkocht, wat ons een winst van meer dan 145 dollar heeft opgeleverd, te gebruiken in het werk.

2- Eindelijk beginnen de spanningen uit mijn body te verdwijnen. Ik heb er plezier in, behave dan de eindeloze files in de brandende zon. Daar word ik echt ziek van, bij tijd en wijle.

3- De grote evangelisatiecampagnes voor augustus a.s. in de oostelijke Kasi ( vooral Mbuji Mayi, een miljoenenstad) beginnen al vorm aan te nemen. Uitdagend.

4- Ds. Nyamuke, de vicepresident van de Verenigde Protestantse Kerk van Congo wil, namens het bestuur, met mij samenwereken voor conferenties over Gemeentegroei in alle provincies, om door training een tegenwicht te vormen tegen de snelle groei van de islam in Congo. Deze geloofsgemeenschap (een soort Raad van Kerken, maar met uitgebreide bevoegdheden) telt meer dan 16 miljoen mensen... Zeer eervol en uitdagend.

Morgen preek ik in een nieuwe pioniersgemeente van een oud medewerekr uit de tijd van Margot, een bekwame man (Etienne). Vorige week preekte ik in een grote charismatische gemeente (Temoins de Christ) met 750 bezoekers.

Verder alles helemaal in orde. Ik verzend dit bericht snel, voordat de stroom uitvalt.

Groet,
vrede,

Bram

Congo 2011

Het goede nieuws uit Congo is dat de Protestantse Synode (verenigde kerk van Congo), bestaande uit 15 miljoen mensen samen een cursus 'Gemeentegroei' wil gaan doen.

De boekjes die in Nepal zijn gedrukt vinden gretig aftrek en worden goed verkocht.

Deze zomer staan er grote evangeliesatiecampagnes gepland waar alle kerken aan mee gaan doen.

Verder is het erg warm in Congo.

Stichting Facilite.

Congo 2011

De reis naar Congo is goed verlopen.
De afgelopen dagen is er veel vergaderd.

Vanmorgen is Bram voorgegaan in een kerkdienst met 700 bezoekers en vanmiddag vinden zo hier en daar wat bezoekjes plaats.

Het wachten is nu op de jeep om op doorreis te gaan naar de eerste evangeliesatiecampagne.

De gezondheid is goed.

Stichting Facilite.

Congo Februari 2011

Bram Krol vertrekt op 18 Januari 2011 naar Congo, om daar deel te nemen aan evangelisatiecampagnes en voor nazorg aan de grote massa’s nieuwe gelovigen. Nader nieuws volgt. Bid om gezondheid en een goede voortgang van het werk.