Beste vrienden,
De reis naar Rasuwa, hoog in de bergen aan de grens met Tibet, is fantastisch geweest. Het lijkt wel of ik elke keer iets bijzonders moet meemaken. Wel, dat was dit keer ook het geval. We waren present bij een bijziondere gebeurtenis: de aanbieding van het eerste Tibetaans-achtige gezangenboek. 106 liederen, gecomponeerd op oude Tibetaanse melodieen, met het Helambu Sherpa als de gebruikte taal. Dat komt, omdat de Sherpa's het laatst van alle stammen naar Nepal zijn gekomen, en hun taal zeer verwant is aan het Tibetaans. In het Rasuwadistrict en twee aangrenzende districten wordt een mengtaal gesproken van Tamang, Helambu Sherpa en Tibetaans, maar in dat hele gebied zijn de volks- en religieuze liederen in het Helambu. De mensen zijn daaraan gewend, en menen zelfs dat het zo moet.
Het bijzondere van dit liedboek is, dat het oude Tibetaanse melodieen gebruikt voor nieuwe kerk-liederen. De mensen in de conferentie zijn enthousiast, en overal werden de oude melodieen gezongen. Ook de niet-gelovige stamleden zijn diep onder de indruk, en zijn nu des te meer ertoe genegen naar het Evangelie te luisteren, dat opeens geen 'vreemde' religie meer lijkt te zijn. Dit is mogelijk de sleutel voor het bereiken van alle Tibetaans-achtige stammen in Nepal, Noord-India en Bhutan, tot in Birma toe, maar ook de Bhutanezen zelf en de Tibetanen, te beginnen bij diegenen die dicht bij de grens wonen (de Kerungs).
De melodieen maken op ons soms een wat monotone indruk. De toonzetting is zeer complex, en niet snel te leren. Op de muziek bestaan traditionele symbolische dansen. Ik vermoed dat met dit middel het aantal gelovigen snel zal stijgen in Rasuwa.
We hadden 49 deelnemers in de cursus, waarvan (slechts) 2 predikanten en eewn stuk of 6 ouderlingen en evangelisten. Geen nood, want dit is een pioniersgebied voor ons. In ds. Gyalsang Lama hebben we de juiste persoon gevonden om daar te werken/helpen. Hij is een echte leider en gangmaker. Het publiek deed me wat denken aa de onontwikkelde indianen die we in Peru in de cursusssen hadden, ook qua gedrag en uiterlijk.
We hebben in principe enkele plannen ontwikkeld voor de evanggelisatie hoog in de bergen, en in Tibet. Het lijkt erop dat we een gouden moment hebben meegemaakt. Er is zoveel discussie gaande in zendingskring over hoe Tibet bereikt moet worden, en dit zou wel eens een belangrijke stap voorwaarts kunnen zijn.
Met ons team trok een derde persoon mee (naast de chauffeur), Amit Karthak, een Lepcha uit het Kalimponggebied in India, een uitstekend leraar. Hij had eerst meegedaan met de trainers training.
De reis was zwaar. Zo steil en zo ver... Mijn spieren doen pijn, vooral van de afdaling. Ik heb moeite met opstaan, en een trap is bijna een onmogelijkheid voor me.
Op de terugweg ging de predikant uit Thulo Syapru met zijn vrouw met ons mee. Zij is ernstig ziek. De eerste indruk van de specialist in Kathmandu had niet slechter kunnen zijn. (Kanker?) Graag gebed voor dit echtpaar, dat als eersten gelovig is geworden in Rasuwa, en veel vervolging heeft moeten doormaken. (Dat is nu vrijwel ten einde.)
Vanochtend (zaterdag 23/6) gepreekt in een kleine, jonge gemeente, Bijzonder inspirerend.
Bram Krol
