maandag 21 maart 2011

Nepal Maart 2011

Beste vrienden,

Bram is weer terug in Nederland van zijn reis in Nepal / India.
Het reisverslag van deze reis kunt u lezen op de website:

http://www.bramkrol.com/lopendvuur/reisverslagen/ne_mrt_2011.htm

mvgr,
Stichting: Facilite

donderdag 17 maart 2011

Nepal Maart 2011

Beste vrienden,

Het hoogtepunt van deze reis naar Nepal en India waren niet de drie zeer geslaagde Gemeentegroeiconferenties, noch de opening van het tweede deel van het schooltje in Balamvita, ook al een zeer gezegend moment. Maar de opening van het ziekenhuisje voor de Kirati in Larumba sloeg alles. Wat hadden ze er een werk van gemaakt. We (Dhruba, Santos en zijn vrouw, Tordna, Janida en ik) werden met eer overladen – waar we niet op hadden gerekend en nooit op uit zijn geweest. Alles was zeer plechtig. We kregen oorkonden en werden druk gefotografeerd samen met de goeroe en zijn vrouw, het ziekenhuisbestuur en nog meer hoogwaardigheidsbekleders.

Onze bijzondere ‘ambassadeur’ was JoĆ«l, mijn kleinzoon van anderhalf. Hij stapte het hele feestterrein rond met zijn onvaste passen, en als hij het te rustig vond worden, maande hij het publiek tot klappen, juichen en zelfs dansen. Hij kreeg voor elkaar wat niemand anders had gekund, en hij was het focuspunt van de helft van alle foto’s, die bij tientallen werden genomen. Zelfs de anders zo waardige goeroe en zijn vrouw hadden veel pret om hem.

Heel nadrukkelijk vertelden tal van sprekers dat de bouw van dit ziekenhuisje toch wel een teken was van de Allerhoogste (men spreekt daar vaak over de ‘onzichtbare God’), en een teken van vriendschap van de christelijke zending en de zendingswerker Abram Krol. Nu heb ik me daar nooit zo voorgesteld, maar zo is het en dat kon niet verborgen blijven. Ook al is er geen enkel officieel contact, men repte van een bijzondere toenadering van het Christendom en het Kiratigeloof, die als broeders uit hetzelfde huis werden voorgesteld.

Door deze openheid voelen een aantal min of meer ‘geheime’ gelovigen in Larumba zich vrij om openlijk voor hun geloof uit te komen, en we hebben een aantal belangstellenden Bijbels beloofd. De evangelisatiepreek die ik vier jaar geleden in die plaats voor een talrijk publiek heb gehouden, kennen sommigen nog bijna uit het hoofd, en er wordt nog steeds over gesproken, onder andere door de man die als vertaler fungeerde. Het is duidelijk dat de Kiratibeweging steeds meer open komt te staan voor het bijbelse geloof. Acht jaar geleden werd een Christen nog weggestuurd uit hun hoofdplaats (Larumba), nu verkondigt de goeroe dat hij de Bijbel leest en dat ik een bewonderenswaardig geloof heb.

Die eer komt mij niet toe, maar ik zal deze doorgeven aan de goede gever van de grote som geld die de bouw van het ziekenhuisje (eigenlijk een complex van vijf gebouwtjes) mogelijk maakte. Ze hebben het gerooid voor 45000 euro, en er is nog 3000 euro over voor ramen en meubilair. Verder hebben veel Kirati nog bijdragen toegezegd. Niet allen zijn arm. Een Amerikaan heeft een ambulance toegezegd. Met de inwijding was er ook de eerste sessie van een arts met een verpleegster en een apotheker. Deze eerste dag was de medische zorg gratis.

Een probleem, dat op het eind van de bouw de feestvreugde dreigde te verstoren, is gelukkig ook opgelost. Iemand had bijna 10.000 dollar gestolen van de bankrekening van het ziekenhuis(middels valse handtekeningen). De dader werd echter opgespoord, en deze heeft alles terug betaald.

Een evangelist van de Himalayan Evangelical Fellowship, Santos Nepali uit Damak, wordt geheel aanvaard als de nieuwe tussenpersoon tussen de Kiratibeweging en mij (de eerdere tussenpersoon is naar Engeland vertrokken). Tordna Paudel, een andere H.E.F.-evangelist, is bouwkundig ingenieur; hij heeft de bouw tussentijds gecontroleerd en (redelijk) goed bevonden.

Het getuigenis gaat door. Verschillende Kirati zullen tijdens een grote Kiraticonferentie in Kathmandu (eind maart 2011) contact opnemen met Dhruba Adhikari, de secretaris van Gemeentegroei in Nepal. Hij zal hen hun Bijbel bezorgen en er verdere uitleg bij geven. Het getuigenis van Christus gaat door!

Er is inmiddels veel meer gaande. Norbu Tamang, de eerste op wie ik mijn oog liet vallen om met me mee te werken in Nepal, zal binnenkort onze gelederen versterken. Hij is bezig met pionierswerk onder de geheel onbereikten, vooral stammen die zeer hoog in de bergen wonen. Hij heeft de eerste 8 Sherpa’s uit het Dolakhadistrict tot geloof zien komen, en is nu ook bezig met de Kerungs. Deze mensen wonen zo dicht bij Tibet, dat ze vrij heen en weer kunnen reizen naar stamgenoten aan de andere kant van de grens. (We weten hoe moeilijk toegankelijk Tibet is!) Ook wil hij werk opzetten onder de Dolpa’s, die meer naar het westen wonen, ook in het hooggebergte.

Verder nieuws volgt, zoals over een nieuwe editie van Gemeentegroei compleet in het Nepalees (de mensen zijn ‘weg’ van dat boek en beschouwen het als een unieke bijdrage voor geestelijke leiders) en de ontmoeting die ik vanavond heb met twee parlementariĆ«rs over een naaiproject voor zeer arme mensen in het gebied van Ramechhap.

Allen hartelijk gegroet,

Bram Krol (Kathmandu, 16/03/11)

vrijdag 11 maart 2011

Nepal Maart 2011

Nadat we een zeer geanimeerde conferentie in Rangpo (Sikkim) hebben beeindigd, ben ik naar Kalimpong gereisd, waar ik uitgebreid met ds. M.H.Subba sr. en zijn zoon ds. Matthias Subba heb kunnen spreken over het werk van de H.E.F. De ochtend daarop vertrokken we al vroeg. In Damak, onderweg naar Biratnagar, hadden we een gesprek met de secretaris van de Kiratibeweging over de opening van het ziekenhuisje. Ze willen er een uitgebreid programma van maken, met veel dans, muziek en toespraken. De guru is er ook bij. Daarop vertrokken we halsoverkop naar Biratnagar, maar met de lokale bus duurde het lang, ruim 4 uur voor 150 km., grotendeels staande Doodmoe...

De conferentie in Biratnagar loopt ook weer uitstekend. Groot enthousiasme! De mensen zijn, net als in Ranpo, diep geraakt en zijn ervan overtuigd dat ze enorm veel leren. In Rangpo, bij het afscheid, konden sommigen zelfs hun tranen niet de baas, omdat we een sterke band voelden.

We hebben hier o.a. een Santali predikant getroffen, die zijn stamtaal vloeiend spreekt. We hebben afgesproken dat ik een keer naar zijn kerk kom, en dat hij dan meegaat naar ons kerkje (+ schooltje) in Balamvita, om daar het evangelie in eigen taal te brengen. De meeste leden daar zijn Santali.

Alles is hier interessant. Het eten bevalt me best (soms 3x per dag rijst) en mijn gezondheid is goed.

Het is opnieuw een zeer gezegende en waardevolle reis. Je zou de dankbaarheid van de predikanten eens moeten zien of horen! Ze hebben het gevoel mijlen verder geholpen te worden. Dat zal zeker ook de evangelieverkondiging aan buitenstaanders ten goede komen. We hebben zeer open gesprekken, wat voor Nepal veelbetekenend is, want men opent het hart niet snel voor een vreemde.

Janida en Joel maken het uitstekend in Kalimpong. Beiden zijn vrolijjk, en komen nu wat bij van de vermoeienissen van het eerste deel van de reis. Morgenmiddag hoop ik haar weer te treffen in Damak.

Met vriendelijke groet en Gode bevolen,

Bram Krol

zaterdag 5 maart 2011

Nepal 2011

Vanuit de hoge Nepalese bergen, waar het 's avonds en 's nachts erg koud is, kwam bericht over de conferentie in Taplejung, die inmiddels alweer is beeindigd.
Alle deelnemers waren predikanten en de reacties waren zeer goed.
Gelukkig was er een uitstekende vertaler, iemand uit Kalimpong in India, die erg goed Engels spreekt.

Van Taplejung ging de reis verder naar Damak (een reis van ruim 12 uur).
Vanmorgen sprak Bram in de Vrije Presbyteriaanse Kerk van Damak.
Morgenvroeg gaat de reis naar India.

Stichting Facilite