Nepal Maart 2011

Nadat we een zeer geanimeerde conferentie in Rangpo (Sikkim) hebben beeindigd, ben ik naar Kalimpong gereisd, waar ik uitgebreid met ds. M.H.Subba sr. en zijn zoon ds. Matthias Subba heb kunnen spreken over het werk van de H.E.F. De ochtend daarop vertrokken we al vroeg. In Damak, onderweg naar Biratnagar, hadden we een gesprek met de secretaris van de Kiratibeweging over de opening van het ziekenhuisje. Ze willen er een uitgebreid programma van maken, met veel dans, muziek en toespraken. De guru is er ook bij. Daarop vertrokken we halsoverkop naar Biratnagar, maar met de lokale bus duurde het lang, ruim 4 uur voor 150 km., grotendeels staande Doodmoe...

De conferentie in Biratnagar loopt ook weer uitstekend. Groot enthousiasme! De mensen zijn, net als in Ranpo, diep geraakt en zijn ervan overtuigd dat ze enorm veel leren. In Rangpo, bij het afscheid, konden sommigen zelfs hun tranen niet de baas, omdat we een sterke band voelden.

We hebben hier o.a. een Santali predikant getroffen, die zijn stamtaal vloeiend spreekt. We hebben afgesproken dat ik een keer naar zijn kerk kom, en dat hij dan meegaat naar ons kerkje (+ schooltje) in Balamvita, om daar het evangelie in eigen taal te brengen. De meeste leden daar zijn Santali.

Alles is hier interessant. Het eten bevalt me best (soms 3x per dag rijst) en mijn gezondheid is goed.

Het is opnieuw een zeer gezegende en waardevolle reis. Je zou de dankbaarheid van de predikanten eens moeten zien of horen! Ze hebben het gevoel mijlen verder geholpen te worden. Dat zal zeker ook de evangelieverkondiging aan buitenstaanders ten goede komen. We hebben zeer open gesprekken, wat voor Nepal veelbetekenend is, want men opent het hart niet snel voor een vreemde.

Janida en Joel maken het uitstekend in Kalimpong. Beiden zijn vrolijjk, en komen nu wat bij van de vermoeienissen van het eerste deel van de reis. Morgenmiddag hoop ik haar weer te treffen in Damak.

Met vriendelijke groet en Gode bevolen,

Bram Krol